Ang Maynila ang kapitolyo ng Pilipinas, buhay na buhay sa negosyo at punong-puno ng iba’t-ibang kuwento. Noong Setyembre 27, ipinasyal kami sa ilang makasaysayang lugar sa Maynila. Nabigyan kami ng pagkakataon na makapunta sa Museo ni Rizal, Simbahan ng San Agustin, Pambansang Museo, at ang Heroes Square. Sa mga lugar na ito, ang nakapukaw sa akin ay ang Heroes Square at ang Pambansang Museo. Sa Heroes Square, nabigyan kami ng oportunidad na makita ang buong Fort Santiago at pagkatapos nanood kami ng maikling dula tungkol sa buhay ng pambansang bayani natin, na si Jose Rizal. Nang makarating kami sa Fort Santiago, unang napansin ko ang makalumang dating ng lugar na ito. Sa labas nito, makikita ang lumang disenyo ng mga gusali. Pagpasok namin sa Fort Santiago, nakita ko ang laki nito. Sa centro ay may isang malaking lakaran. Sa isang parte ng Fort Santiago, matatagpuan mo ang isang lumang gusali na ginamit noong panahon ng gera at punong-puno ito ng tama ng baril. Sa likod ay makikita mo ang isang pagkalaki-laking pader na itinayo noon para sa panahon ng gera. Pagkatapos namin tignan ang Fort Santiago, nanood kami ng dula tungkol kay Rizal kung saan ipinakita ang kanyang buhay noong siya ay maliit pa hanggang sa kanyang kamatayan. Sa Pambansang Museo naman, makikita rito ang mga likhang sining na ginawa ng sikat na Pilipino. Makikita ang “Spoliarium” na gawa ni Juan Luna at ang “El Asesinato del Gobernador Bustamante y Su Hijo” (Ang Pagpaslang Kay Gobernador Bustamante) na gawa ni Felix Hidalgo. Makikita rin dito ang iba’t-ibang uri ng pintura na nagpapakita ng kultura ng Pilipinas noong unang panahon.
Para sa akin ang lugar na ito ay maiuugnay ko sa Noli Me Tangere ay ang Fort Santiago kung saan ito’y nagsisimbolo ng katapangan at lakas ng mga Pilipino laban sa kasamaan na hinarap nila. Gaya ni Crisostomo Ibarra at Elias na hindi nawalan ng pag-asang matatamo nila ang kalayaan kahit ito’y ubod ng hirap, ngunit di nila iniantala ang hirap bagkus ito pa ang nagbigay sa kanila ng lakas upang ituloy ang laban. Ang Heroes Square, kung saan napanood naming ang dula ukol sa buhay ni Rizal ay maihahambing ko kay Pilosopo Tasyo. Si Rizal ay isang taong naniniwala na maari nating baguhin ang systema ng gobyerno sa tahimik na paraan, kaya niya dinaan ito sa pagsusulat ng kanyang nobela. Ang karakter ni Pilosopo Tasyo ay masasabi rin nating halos kasing-tulad ni Rizal. Marami siyang nalalaman, malalim kung magsalita, dahil may ibang ibig sabihin ang mga pinapayo niya. Ang Pambansang Museo naman ay maiuugnay ko sa Noli Me Tangere dahil sa mga pintura na makikita rito. “Ang Spoliarium” at ang “El Asesinato del Gobernador Bustamante y Su Hijo” ay nagpapakita ng kahirapan at mga kalapastangang naranasan natin sa kamay ng mga Kastila. Gaya ng mga kalupitaang naranasan ng mga tauhan sa Noli Me Tangere. Ang pagpatay kay Crispin, ang kawawang batang ni hindi man lamang naipagtanggol ang sarili. Ang pagalipusta sa pamilya ni Kapitan Pablo at marami pang ibang karahasan na hindi man lang nabigyan ng hustisya.
Matapos ang buong araw na pamamasyal natutunan ko kung gaano kahirap ang buhay noong panahon ng mga Kastila. Pasalamat tayo na may mga bayaning handang magbuwis ng buhay para sa ating kalayaan. Kaya bilang mamamayan kailangan nating ipagpatuloy ang laban na ito. Huwag tayo mawalan ng pag-asa, maging mapagmatyag upang ang kalayaang binigay sa atin ay hindi muling mawala.
mellu20 